Op zaterdag stap ik de winkel in van Simon Lévelt. Er staat een aantal klanten in de winkel en ,heel fijn, ook voldoende mensen achter de toonbank. “Wat kan ik voor u doen?”, vraagt de verkoper. “Ik wil graag 2 zakjes Milano voor 5 Euro. Gemalen! Voor een Quick Mill”. “Prima”, zegt de man achter de toonbank en hij laat ondertussen de bonen in de zakjes ratelen. Ondertussen draait hij zich half om naar mij en zegt met een vriendelijke lach: ”de koffie wordt natuurlijk nog lekkerder als je zelf de bonen maalt”. “Ja, ja”, zeg ik, want deze mededeling komt elke keer als ik hier mijn koffie kom kopen. Ik moet erom lachen. En ook een andere meneer herkent direct dit gesprek. “Zegt hij dat ook altijd tegen jou?” “Het is onontkoombaar!”, zeg ik.

Ik vraag aan de meneer achter de toonbank of hij de bonen iets grover wil malen dan de vorige keer aangezien de koffie in een heel traag tempo in mijn kopje druppelde. Een stroperig stroompje is het streven, heb ik ooit begrepen. “Hoe lang laat je de koffie doorlopen? Voor de lekkerste espresso moet je de koffie ergens tussen de 20 en 27 seconden laten lopen, wist je dat?” “Uhh, ik heb geen idee. Ik sta er niet met een stopwatch bij!” Een andere klant lacht dat hij de kookwekker er altijd bij zet. Ik kijk de meneer achter mij aan voor hulp. “Ik doe precies 25 sec” zegt hij, wat duidelijk niet waar is, maar wel de stemming in de winkel verhoogt.

De verkoper is een bevlogen barista met een missie. Hij wil niet alleen lekkere koffie verkopen. Hij wil er vooral voor zorgen dat zijn klanten thuis de lekkerste espresso’s en cappuccino’s drinken. Zijn tips komen op een vriendelijke ongedwongen manier. Zijn passie is aanstekelijk. De liefhebbers van koffie in zijn winkel delen hun ervaringen met hem en de andere klanten. We hebben het over de warmte van het koffieapparaat, het opwarmen van de piston en koffiekopjes en zelfs de luchtvochtigheid in huis komt ter sprake. De verkoper weet zo’n goede sfeer neer te zetten in zijn winkel dat ik naast de koffie zonder aarzelen een zakje biologische amandelen met kaneel en bijbehorende biologische prijs meeneem. Ik verlaat zijn winkel en lach in de winkelstraat nog even met een andere klant om het gesprek van net.

Thuis modder ik gewoon weer verder met mijn Quick Mill. Een perfecte barista zal ik echt nooit worden. Maar de tips van de verkoper van Simon blijven in mijn achterhoofd. De daarbij horende glimlach op mijn gezicht.